Krokwiowiec piłkorożny (Priobium carpini) żyje głownie w zagrzybionym drewnie budowli, spotykany jest również w lasach liściastych i iglastych. Przeważnie występuje w wyżej położonych częściach budynków np. sufitach czy konstrukcjach dachowych.

Krokwiowiec piłkorożny – zdjęcia

Krokwiowiec piłkorożny – anatomia

Krokwiowiec piłkorożny to szkodnik drewna z rodziny kołatkowatych. Ma ciemnobrunatne, ciało długości od 3 do 5 mm. Owłosienie szare i przylegające, jedynie okolice odbytu są niemalże bez owłosienia. Ma piłkowate czułki, ich trzy ostatnie człony są nieco dłuższe od poprzednich. Ciało larwy krokwiowca jest mięsiste, łukowato zgięte i osiąga ono do 9 mm długości. Jest drobno owłosione oraz opatrzone trzema parami nóg tułowiowych. Ciało larwy ma kolor biały jedynie głowa jest ciemna.

Krokwiowiec piłkorożny – rozmnażanie i tryb życia

Kopulacji chrząszcza sprzyjają wysokie temperatury i dlatego ma ona miejsce w lipcu i sierpniu. Osobnik płci żeńskiej składa jaja w dziurkach w drewnie drzew iglastych i liściastych. Z jaj wylęgają się larwy i od razy rozpoczynają żerowanie, które trwa około 2 lat. Otwory w drewnie, które pozostają po żerowaniu larw, tzw. chodniki są okrągłe i osiągają do 3 mm średnicy.

W żerowisku tego chrząszcza znajdziemy mączkę drzewną, odchody z języczkowatymi spłaszczonymi ekskrementami w kształcie przypominającym owalne miseczki. Kiedy krokwiowiec czuje zagrożenie podgina nogi i czułki pod spód ciała lub chowa je w specjalne zagłębienia, bądź też przyciska je do powierzchni ciała. Do normalnej postaci wraca dopiero, gdy niebezpieczeństwo mija. Jest to cecha charakterystyczna dla wszystkich kołatkowatych.

Krokwiowiec piłkorożny – występowanie

Obszar występowania krokwiowca piłkorożnego jest dość duży: Europa, Azja Mniejsza oraz Kaukaz. W Polsce występuje on bardzo licznie.

Krokwiowiec piłkorożny – szkodliwość

Największe szkody powodują krokwiowce rozwijające się w drewnie budowli (więźbach dachowych, meblach, rzeźbach). Jest to typowy szkodnik drewna. Pozostawione po żerowaniu larw chodniki, w znacznym stopniu osłabiają drewno.

Sposoby zwalczania krokwiowca piłkorożnego

Aby zapobiec rozwojowi krokwiowca piłkorożnego w drzewach należy w szczególny sposób przestrzegać zasad higieny lasu. Natomiast, jeśli chodzi o szkody wyrządzone w drewnie przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na zabezpieczenie drewna przed zagrzybieniem. Jeśli pomimo zachowania środków ostrożności zauważymy występowanie tego chrząszcza możemy walczyć z nim na kilka sposobów.

  • jednym z nich jest metoda fizyczna, zabijanie larw poprzez zwiększanie temperatury w drewnie za pomocą systemu mikrofalowego SAURUS.
  • kolejna metoda chemiczna polega na aplikacji gazów trujących szkodniki drewna w obiektach szczelnie zabezpieczonych przed ulatnianiem się gazów (fumigacja).
  • inną możliwością walki ze szkodnikiem jest metoda mechaniczna, czyli iniekcyjne nawiercanie i wprowadzanie preparatów trujących do drewna.

Aby zabieg zwalczania był skuteczny, czynnik fizyczny (wysoka temperatura) lub chemiczny (preparat dezynsekcyjny) musi dotrzeć bezpośrednio do szkodnika, ponieważ uszkodzone drewno stanowi dla niego naturalną ochronę.

Innowacyjnym sposobem walki z tym szkodnikiem jest metoda beztlenowa, a więc pozbawienie dopływu tlenu przez rozprzestrzenienie gazów niereaktywnych (tlen zostaje zastąpiony azotem lub argonem). Metoda ta jest jednak z przyczyn ekonomicznych rzadko stosowana w Polsce.

Dzięki wieloletniemu doświadczeniu marka Carsekt Sp z.o.o opracowała do perfekcji walkę z tymi szkodnikami drewna jak i z szkodnikami magazynowymi.

Tagi: szkodniki drewna, korniki w dachu, skrobanie w drewnie, zwalczanie szkodników drewna