Drwalnik paskowany (Trypodendron lineatum) to chrząszcz zaliczany do grona groźnych szkodników technicznych drewna, mylony też z kornikiem drukarzem. Zaleca się jego zwalczanie.

Występowanie drwalnika

Drwalnik paskowany występuje w Europie, na Syberii, w Japonii, na Wyspach Kurylskich i w Ameryce. W Polsce można go spotkać zarówno w górach jak i terenach nizinnych. Pojawia się często w lasach iglastych lub liściastych z domieszka iglastych oraz w miejscach składowania drewna. Nie zasiedla on jedynie drzewa cis.

Drwalnik paskowany anatomia

Jaja składane przez samicę drwalnika paskowanego mają kształt elipsoidalny, są koloru mleczno-białego i charakteryzują się perłowym połyskiem. Larwa drwalnika osiąga długość około 4 mm, jest łukowata i jak u większości chrząszczy, takich jak np. spuszczel pospolity, jest biała. Poczwarka jest koloru białego, ma haczyki umieszczone na częściach odwłokowych oraz dwa wyrostki na końcowej części ciała. Chrząszcz jest walcowaty oraz krępy. Jego przedplecze i pokrywy są dwubarwne: płowo brunatne i płowo czerwone. Oczy ma podzielone na dwa trójkąty. Na pokrywie ma umieszczone w bardzo regularny sposób kropeczki tworzące linie wzdłuż tułowia, stąd też nazwa paskowy. Samiec różni się od samicy prostokątnym przedpleczem, u samic jest ono owalne. Natomiast czoło samca jest wklęsłe, a samicy wypukłe.

Drwalnik paskowany zdjęcia

Tryb życia drwalnika

Drwalnika najczęściej spotykać można w jodle pospolitej, świerku pospolitym i sośnie pospolitej. Drwalnik paskowany żeruje głównie w umierających i martwych drzewach wcześniej zasiedlonych przez inne różne szkodniki wtórne. Zasiedla drewno w miejscach zacienionych, w których istnieje możliwość rozwoju symbiotycznego grzyba. Chrząszcze drwalnika paskowanego zimują w ściółce i górnej warstwie gleby do ok 9 cm. Rójka tego szkodnika rozpoczyna się na wczesną wiosną, nawet już od początku marca, i trwa do maja. Drwalnik paskowany jest również zdolny do założenia generacji siostrzanej, czyli powtórnej rójki, ma ona miejsce na końcu czerwca i początku lipca. Kopulacja odbywa się na korze drzew. Następnie samica drąży chodnik wejściowy zgodnie z przebiegiem promieni rdzeniowych o długości ok. 0,4 do 5 cm. A za nią podąża samiec i usuwa z tego chodnika białe trocinki i ekskrementy.

Kolejnym etapem jest wygryzanie przez samicę chodników macierzystych, zwanych również lęgowymi. Chodniki te biegną w płaszczyźnie słojów przyrostu rocznego i mają długość od kilki milimetrów nawet do kilkunastu centymetrów. Chodnik wejściowy z chodnikami macierzystymi tworzy drabinkę charakterystyczną dla drwalników. W trakcie drążenia chodników samica „gubi” zarodniki grzyba ambrozyjnego, który w dalszym stadium rozwoju stanowi pokarm dla larw. Na górnej i dolnej stronie chodników macierzystych samica wygryza nyże jajowe, w których składa jaja. Przy odpowiednich warunkach pogodowych trwa to ok. 20-25 dni. Larwy wylęgają się po 6-14 dniach, odżywiają się grzybnią i drewnem.

Szkody i szkodliwość drwalnika

Drwalnik paskowany, podobnie jak spuszczel pospolity, powoduje duże szkody materialne, ponieważ drzewa porażone tym szkodnikiem mają obniżoną wytrzymałość i nie nadają się do wykorzystania przy produkcji wyrobów drewnianych takich jak więźby dachowe, podłogi drewniane czy też meble.

Drwalnik paskowany zwalczanie

Główną metodą zwalczania drwalnika paskowanego jest zapobieganie rozprzestrzeniania się szkodnika, czyli utrzymanie higieny lasów. Drzewa porażone drwalnikiem należy szybko suszyć i wywozić z lasu, aby uniknąć porażenia kolejnych drzew. W przypadkach wielkoobszarowych porażeń kompleksów leśnych stosujemy opryski agrolotnicze insektycydami w okresie rójki. Do walki z tym szkodnikiem drewna używa się również pułapek feromonowych, które specjalnym zapachem zwabiają chrząszcze. Zdarza się, że stwierdzamy obecność drwalnika w meblach lub konstrukcjach drewnianych, ale w 99% jest skutek wbudowania elementów zasiedlonych wcześniej na etapie wyrabiania materiału.  W takim przypadku zwalczanie polega na zastosowaniu metod chemicznych przy użyciu gazów reaktywnych lub metod termicznych, polegających na przegrzewaniu drewna powyżej temperatury śmiertelności larw.

Tagi: